- аламон
- [المان]1. тохтутоз барои ғорат ва гирифтани асирон2. гуфт. ба шӯр омадани издиҳом барои ҷазо додан ба гунаҳгоре; издиҳоми башӯромада; ба аламон бархостан шӯриш бардоштан ба муқобили касе (гурӯҳе)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
